Fjalt e Urta Popullore

ketu mund te shkruani

Pika pika mbushet pusi.

Gur gur behet kalaja,fjal fjal behet belaja.

Gjumi eshte gjysem vdekje.

Frika eshte gjysem trimerie.

Mos shiko gunen,por shiko punen

Agait i pjell edhe kau, jo vetëm lopa



Ai që bëhet i urtë si delja, e hanë ujqët

Ai që çdo ditë ka një dëshirë tjetër, asnjëherë nuk arrin ta plotësojë dëshirën e tij

Ai që di të vjedhë, di edhe të fshijë gjurmët

Ai që din me kuvenë, e hijeshon nejen në atë ven

Ai që don me u ba zengin, niset më së pari me vjedhë

Ai që është i pasur, jep nga teprica, ai që nuk është i pasur jep nga zemra

Nuk ngopet ariu me miza. (populli)

Nuk I bihet fyellit gjithnje ne nje vrime. (populli)

Nje dru i shtrember, shtremberon gjith stiven. (populli)

Nje dore lan tjeteren, te dyja fytyren. (populli)

Nje mik i mire, duket ne kohe te veshtire. (populli)

Nje gur s mban mur. (populli)

Nje njeri qe ka shume fjale, edhe nje i shurdhet e mund. (populli

Degjo shtate a tete dhe perseri bej si di vete. (populli)

E dhena e tjeterit eshte si e krojtura e dhembit.á(populli)

Edhe bari i njomeá digjet neper te thate. (populli)

Fashati qe duket, s do kallauz.á(populli)

Floke gjate mendje shkurter.á (populli)

Fjalet jane gra, veprat burra. (populli

Mos ki frikë nga hasmi, po nga miku i rremë.

Atdheu e nana nuk harrohen.

Dardha bie nën dardhë.

Duaje atdhenë si shqiponja folenë.

Dy duar për një kokë, koka për atdhenë.

O shtëpi, o bukë e hi, nuk gjendet varri si ti.

Qeni te shpia e vet gjithmonë asht trim.

Shqiponja fluturon në qiell, po folenë e bën në tokë.

Arnaut, he arnaut, në vend të bukës po blen barut.

Besë e shqiptarit si purteka e arit

Supet e maleve dhe supet e shqiptarit nuk janë kërrusur kurrë.

Shqipëria është e vogël, po shqiptarët janë shpirtmëdhenj.

Shqiptari kryet e pren dhe besën s’e then.

Shqiptari kur jep fjalën, ther djalën.

Shqiptari me armë e shokë, s’i lutet kurkujt mbi tokë.

Shqiptari s’lë hak pa marrë e borxh pa larë.

Shqiptari shqiptarit nuk ka k’i mburret për trimëri.

Shqiptarit e ne nga varri me i shku, me e pasë frikë.

Shqiptari vetin e jep e shokun s’e jep.

Shqiptari vritet por pushkën nuk e hedh

Ai qe di me se shumti flet me se paku. ( populli)

Buka po u thye s' ngjitet me nje te beshtyre. (populli)

Burri eshte koka, kurse gruaja eshte qafa. (populli)

C' ke bere do te ta bejne. (populli)

Dardha bie nen dardhe. (populli)

Dardha e ka bishtin mbrapa. (populli)

Dielli duket qe ne sabah(mengjes). (populli)

Ai qe di me se shumti flet me se paku. ( populli)

Buka po u thye s' ngjitet me nje te beshtyre. (populli)

Burri eshte koka, kurse gruaja eshte qafa. (populli)

C' ke bere do te ta bejne. (populli)

Dardha bie nen dardhe. (populli)

Dardha e ka bishtin mbrapa. (populli)

Dielli duket qe ne sabah(mengjes). (populli)

Dhelpra kur nuk e harrin rrushin, thote eshte i pa bere. (populli)

Degjo shtate a tete dhe perseri bej si di vete. (populli)

E dhena e tjeterit eshte si e krojtura e dhembit.á(populli)

Edhe bari i njomeá digjet neper te thate. (populli)

Fashati qe duket, s do kallauz.á(populli)

Floke gjate mendje shkurter.á (populli)

Fjalet jane gra, veprat burra. (populli)

Gruaja fut shejtanin ne shishe. (populli)

Gjella me kripe dhe kripa me karar. (populli)
Gjuha, vete ku dhemb dhembi. (populli)

Gjuha kocka s' ka e kocka thyen. (populli)

Gjithe gishtat dhembin njesoj. (populli)á

I zoti e nxjerr gomarin nga balta. (populli)

I talluri, te tall. (populli)

Jeto sikur do vdesesh neser. dhe meso sikur do jetosh gjithmone. (populli)

Kali i botes te le ne udhe, (rruge). (populli)

Kalliri me buk e mban koken poshte, ai bosh... perpjete. (populli)

Kur s' ke koke, ke kembe. (populli)

Koka ben koka peson. (populli)

Kush te do te shan. (populli)

Kush mungon, bluan. (populli)

Kush lyp shume, e humb dhe ate qe ka. (populli)

Mat shtate here, e pri njehre. (populli)
Me mire nje veze sot, sesa nje pule mot.(populli)
Me thuaj c' shoke ke , te te them se cili je. (populli)

Me nje lule.., s' vjen beari. (populli)

Me nje nuse.., nuk behen njeqind dhendurre. (populli)

Mendje e shendoshe ne trup te shendoshe. (populli)

Mendja e madhe.. e keqja e te zotit. (populli)

Me mikun ha e pi, por tregeti mos bej. (populli)

Mollen e mire, e ha derri. (populli)

Mos u mundo teá nxjerresh dhjame nga pleshti. (populli)

Mos shiko gunen, po shiko punen. (populli)

Mos hiq petullat me duart e tjeterit. (populli)

Mos bej te vesh vetulla, dhe nxjerr syte. (populli)

Nga ferra del trendafili, ashtu si dhe nga trendafili del ferra. (populli)

Nuk ngopet ariu me miza. (populli)

Nuk I bihet fyellit gjithnje ne nje vrime. (populli)

Nje dru i shtrember, shtremberon gjith stiven. (populli

vllavi si shkavi

kush punon fiton

Dajaku ka dalë nga xheneti

Delen e mplakë frika nga ujku e gërshëra

Djathin, mirë që e hëngri miu, po shëllirën kush e piu.

Duhet ndarë kashta nga kokrrat.

Dy shaka bëjnë një të vërtetë.

E treta e vërteta.

Fëmija dhe budallai belbëzojnë të vërtetën.

Foli derës të dëgjojë dritarja.

Foli plakës të dëgjojë nusja.

Fshati që duket s'do kallauz.

Gënjeshtra është një plagë, dhe në u shëroftë të le nishan.

Gënjeshtra nuk ka as dorë, as këmbë, as bisht, as rrënjë

Gjarpëri ecën dhe fshin gjurmët me bisht.

Gjuha e ka rrënjën në zemër.

Po nuk e njohe hidhërimin, nuk do të kuptosh dhe gëzimin.

Hileqari nuk të shef në sy, po shef në tokë.

Ka, që dhe gomarin mashkull e bëjnë me barrë.

Kritika është ilaç i hidhur, po ilaç ama.

Kur dhelpra nuk arriti rrushtë, tha se janë të thartë.

Kur fjala del nga zemra, godet në zemër.

Malli i prishur nuk shitet pa gënjyer.

Me pasë bishtin ta presin, me mos e pasë ta njesin.

Mos e ban penin tra.

Me sa ka peshk pa halë, aq ka dhe të bukur pa fjalë.

Nuk do as mend as kalem, shif e shkruaj.

Nuk i gjenden gjarpërit këmbët.

Nuk luan ferra kot.

Nuk mbulohet dielli me shoshë.

Nuk qaj se s'dua burrën, po bëj zakonë.

Po të lavi, të levi dhe bishtin t'a krevi, hap sytë se të gënjevi.

Qeni tund bishtin për të mbajtur miqësinë

Rena a nana e tana të këqijave.

S'dalin dyzet ujqër nga një drizë.

S'i bën mjekra priftërinjtë.

Siç na dinë, qofshim, siç jemi, mos qofshim.

S'mbushet thesi me gënjeshtra.

Shakaja është gjysma e të vërtetës.

Ti kemi sahanët pa kapakë.

Ustai, ustanë e njef në zanat.

Atij i plasin sytë, e tjetri e pyet për vetullat.

Barku i gjerë, truri i ngushtë

Budallai shkon tek e ngasin.

Burimi i mirë duket në thatësirë.

Ç'i do qeni brekët.

Ç'ke moj zemër që rënkon; koka bën, koka pëson.

Çobani i mirë e njeh bagëtinë me blegërimë

Deshi të vej vetullat, nxorri sytë.

Deti ka ujë boll, po me u pi s'pihet.

Edhe kau ka gjuhë të mëdha, por nuk flet dot.

E mirë edhe fuqia, por ca më mirë urtija.

Hesapi nuk bëhet pa hanxhinë.

Gjej vendin e bëj kuvendin.

Gjuha dredhon se mendja e mëson.

Hekuri rrihet sa është i nxehtë.

Humbi sëpatën, i rruat bishti.

Kali i mirë shton torbën e tij.

Kalit të mirë shtoi tagjinë.

Koha vjen për atë që di ta presë.

Ku qe, asgjëkundi, çfarë bëre, asgjë.

Kur del dielli, të gjithë e dinë nga bie lindja.

Kur gabon i mençuri çuditet budallai.

Lepuri në mal, kusia në zjarr.

Mate punën jo me atë që mbjell, po me atë që korr.

Ma mirë të kesh mend se pare.

Mendja është në majë të gjuhës.

Mendja e lehtë rëndon të zonë

Me një gur, ti vrave dy zogj.

Më bli nji kalë e nji shalë o baba, se kam gjet një patkua.

Mos bëj petulla me ujë.

Mos e humb si Xhaferri simiten.

Mos fol si e ëma e zeqos në majë të thanës.

Mos hidh të thatën mbi të njomë.

Mos prish sixhaden të arnosh xhyben.

Mos shit qen të blesh këlyshë.

Mos kërko gjilpërën në kasollen e kashtës.

Mos u mbyt me një pikë ujë.

Ndoqe fillin gjete lëmshin.

Në luftë duhen shtatë hile një trimëri.

Nga dy të vështira, më e lehta, më e mira.

Nuk sheh syri po sheh mendja.

Nuk të ngroh zjarri i kashtës

Nuk të thonë: "Qysh ke qenë, po qysh je".

O djalë në vend të huaj, si të bjerë daullja luaj.

Oxhaku le të jetë i shtrembër, tymi të shkojë përpjetë.

Peshku në det, kusija në zjarr.

Për gjithë vend ka pleq me mend.

Po të mos kishte budallenj, me kë do qeshnim.

Po pate dhen gjen edhe bari.

Prishja e shtëpisë vjen nga mend.

Kam inat po nuk kam takat.

Sa të mbledhësh ti rrusht, tjetri ka ngrënë një kosh.

S'mbartet ujë me shportë.

Si është vendi bëhet kuvendi.

S'jepet një pelë për një thelë.

S'ka varfëri i mençuri.

Shtatin pyll e mendjen fyll

Shumë lule dalin në prill, por pakë rrojnë.

Të bënin mizat mjaltë, do t'i kishim qypat plot.

Thesi i zbrazët s'qëndron në këmbë.

U habit pas lëngut, harroi thelat.

Vajtëm për lesh e dualëm të qethur.

Vetëm budallai është i kënaqur gjithmonë nga vetja.

Vëthët i nxorra po vërët i kam.

Ai që lakmon më shumë, është gjithmonë i varfër.

Ç'bëhet rrallë, bëhet për mall.

Ari në zjarr provohet, miku në rrezik kuptohet

Armiku s'pritet me fjalë, por me plumb.

Armiku më i rrezikshëm është, ai që harrohet.

As buka nuk haet vetëm.

Atje ku luftojnë dy, fiton i treti.

Kur merr dërrasa të plasur, çahet e tëra.

Kur je veti i dytë, të ngoh dhe fryma e shokut.

Lulja e këputur nuk lëshon më.

Me mikun ha e pi, të dhënë e të marrë mos ki.

Mendja me mendjen, pjellin mëndje.

Me një ka nuk bëhen pendë.

Me nji tra nuk mban shtëpia.

Mëson nga armiku më shumë se nga miku.

Miku i mirë të nderon shtëpinë, miku i vjetër nuk hidhet poshtë.

Miku është mik deri sa nuk përzihet në hallet e shtëpisë.

Miku harrohet po të largohet.

Miku i mirë vjen nga porta.

Nuk bëhet stani me dhi të egra.

Njeriu ka nevojë më tepër për dashuri, se për lavdi.

Njeriu pa shokë, si muri pa tokë.

Miku i mikut tim, është edhe miku im.

Një krah s'mban kala.

Një zog që ndahet nga klloçka, e ha shqipja.

Pa djalë e pa gocë rrova, pa shok nuk rrova.

Për një shamatë, lypen dy veta.

Punën nuk e bën një gisht, po e bën grushti

Qentë le të lehin, karvanet të shkojnë përpara.

Ruajmë nga miku, se nga armiku ruhem vetë.

S'bëhet lëmi me një kalli.

S'bëhet stani me lepura.

S'mblidhen lepujt në vath.

S'mbushet thesi me një kokërr.

Syri është më i mprehtë se kordha.

Shejtani kur nuk ka punë rreh të birin.

Shokë bashkë, e bukë veç.

Trimi i mirë me shokë shumë

Ankohet kalorësi se po i varen këmbët.

As nuk kam, as më mbarohen.

Bjer, o zot, mikun; të haj dhe i zoti i shtëpisë.

Bota të jep aq sa t'i kesh dhënë asaj.

Bukë e kripë e zemër.

Çilet dera, rritet ndera.

Dora lanë dorën, të dyja lajnë faqet.

Edhe pula jote në kopshtin e botës të duket e majmë.

Fshati digjet, kurva krihet.

Fukara jam, po shpirtin nuk e kam fukara.

I mirë për shokë, e i lig për vete.

Bukën tënde ha, hall të botës qa.

Çezma i lan të gjithë, veten nuk e lan.

I fundit ja do qaj, ja do qeshë.

I qan hallin kalorësit.

I zoti i shtëpisë, rri në fund të urave të zjarrit.

Jo gjithmonë "mirë se të gjeta" po edhe "mirë se erdhe".

Kafeja është e zezë, po të zbardh faqen.

Nga fryn era kthen gëzofin.

Kam qeshur të tjerë, më mbiu në derë.

Keq më vjen, po dëm s'më bëhet.

Ku s'të thërresin, mos shko; ku s'të pyesin, mos kuvendo.

Këpucari i ka këpucët e grisura.

Kërkon të zërë gjarpërin me dorë të botës.

Kopraci s'të jep të zezën e ullirit.

Ku bien daullet të çojnë këmbët vetë.

Ku rënça mos u vrafsha.

Kur të kem me thasë, të të jap një trastë.

Kur të vjen nevojtari në derë, po s'pate gjë, jep një gotë ujë.

Kush ha vetëm, vdes dhe vetëm.

Kush shkon pa thirrë, kthen pa u përcjellë.

Kush vete i paftuar, e gjen sofrën pa shtruar.

Kush vjen rrallë, ha bakllavanë, kush vjen shpesh ha përsheshë.

Le gomari që na ngordhi, po s'na lënë as mizat rehat.

Lype se s'ta jep, merre se nuk thotë gjë.

Mali me mal s'piqen, po njeriu do piqet.

Me çfarë syri do më shofësh, me atë do të shof.

Merr belanë e botës e vë në krye të votrës.

Miku i afërt nuk ka nder, se vjen përherë.

Miku i thirrur, duhet përcjellun.